کلاً مدل شبستانی خط سیری معمولی و سرراست را در تشریفات ترحیم مشهد دست کاربر میگذارد. تغییر و تحول شم دور و اطراف در دور و اطراف های گشوده و بسته به یک باره و سوای پیشگفتار چینی واقعه می افتد. طرح معماری آن فقط به پاسخی معمولی و مصرح به نیازهای کارکردی بسنده می نماید، که به عبارتی اقامه نماز میباشد. در اینگونه الگویی قابلیت تجربه فضایی و سلسله مراتبی برای مخاطب فراهم نمیشود و وی شم حضور در جای را به خیر تجربیات نمی نماید در شرایطی‌که که الگوی چهار ایوانی دارنده روندی غامض خیس و آرایش و پیرایش فضایی توسعه یافته تری میباشد.
با اضافه کردن تراس، خط سیر کم آب مدل شبستانی به الگویی جالب از تجربه متنوع فضایی تبدیل می شود. تغییر تحول جای از فضای گشوده و بسته از روش فیلتری نصفه گشوده به نام حیاط شکل می‌گیرد که به هر دو دور و بر قرابت داراست. همینطور دسترسی به مقدس ترین فضای مسجد یا این که به عبارتی محراب، با طی کردن سلسله مراتب و حریم بندی حادثه می افتد. وصال به فضای محراب نیاز به مهیا سازی قلبی و فرضی دارااست.
عبور از حیاط رفیع مسجد با شکوه لایتناهیش نمازگزار را به خرد بودنش در قبال بزرگی پروردگار مطلع می سازد. فضای رازآلود حیاط که بر تاثیر گستردگی بعد ها در طول، بازی های نوروفروغ و سایه طرح های پرپیچ و تاب تزیینی و مقرنس های پرابهام تاسیس شده است. شخص را از ذهن ها معاش روزانه بیرون و متوجه حضور در فضایی روضه خوان می نماید. معماری تراس این شایستگی خل وچل را ساخت می نماید تا نماز سر و نیازی باشد با تک تک وجود. این‌راه حل معمارانه چگونگی حضور در فضای معنوی مسجد را ارتقا می‌دهد، در حالی که دسترسی بی واسطه به فضای اساسی در مساجد شبستانی مجال شایستگی خل وچل را از نمازگزار می‌گیرد.
صحبت پایان درباره قسمتی از مسجدهای بلندمرتبه
گونه های شبستان مسجد و تراکم و پراکندگی هرمورد از آن ها در معماری کشور ایران دیده میشود. این محیط را می قدرت مسطح و مسقف و از هر چهار سو بسته ی تعریف‌و‌تمجید کرد که در آن نماز گزارده می‌گردد و دسترسی نمازگزاران به آن، با به کار گیری از یک یا این که یک سری درب آماده میشود. هرچند کاربست کلمه و واژه ی شبستان برای دلالت بر اینگونه فضاهایی در مسجدها، امـری دیرینه وجود ندارد و از حدود سـده ی دوازدهم هجری قمری میباشد که در متن‌ها تاریخی، واژه و کلمه ی شبستان را به معنی فضای نمازخانه ای مسجدها به شغل برده اند.
در واقع این کلمه و واژه در گذر فرصت، معانی متفاوتی به خویش گرفته میباشد؛ از جملـه سـرای زنان، حرمسرا ، گرمخانه، مکان دلگیر، خوابگاه، منزل، مکان بدون‌نور، غار ، نمازخانه ی مسجدها ، خلوت منزل. باری تمرکز این جستار بر معنای نمازخانه مسجد تعریف و تمجید شده.
کلاً مدل شبستانی خط سیری معمولی و سرراست را در تشریفات ترحیم مشهد دست کاربر میگذارد. تغییر و تحول شم دور و اطراف در دور و اطراف های گشوده و بسته به یک باره و سوای پیشگفتار چینی واقعه می افتد. طرح معماری آن فقط به پاسخی معمولی و مصرح به نیازهای کارکردی بسنده می نماید، که به عبارتی اقامه نماز میباشد. در اینگونه الگویی قابلیت تجربه فضایی و سلسله مراتبی برای مخاطب فراهم نمیشود و وی شم حضور در جای را به خیر تجربیات نمی نماید در شرایطی‌که که الگوی چهار ایوانی دارنده روندی غامض خیس و آرایش و پیرایش فضایی توسعه یافته تری میباشد.
با اضافه کردن تراس، خط سیر کم آب مدل شبستانی به الگویی جالب از تجربه متنوع فضایی تبدیل می شود. تغییر تحول جای از فضای گشوده و بسته از روش فیلتری نصفه گشوده به نام حیاط شکل می‌گیرد که به هر دو دور و بر قرابت داراست. همینطور دسترسی به مقدس ترین فضای مسجد یا این که به عبارتی محراب، با طی کردن سلسله مراتب و حریم بندی حادثه می افتد. وصال به فضای محراب نیاز به مهیا سازی قلبی و فرضی دارااست.
عبور از حیاط رفیع مسجد با شکوه لایتناهیش نمازگزار را به خرد بودنش در قبال بزرگی پروردگار مطلع می سازد. فضای رازآلود حیاط که بر تاثیر گستردگی بعد ها در طول، بازی های نوروفروغ و سایه طرح های پرپیچ و تاب تزیینی و مقرنس های پرابهام تاسیس شده است. شخص را از ذهن ها معاش روزانه بیرون و متوجه حضور در فضایی روضه خوان می نماید. معماری تراس این شایستگی خل وچل را ساخت می نماید تا نماز سر و نیازی باشد با تک تک وجود. این‌راه حل معمارانه چگونگی حضور در فضای معنوی مسجد را ارتقا می‌دهد، در حالی که دسترسی بی واسطه به فضای اساسی در مساجد شبستانی مجال شایستگی خل وچل را از نمازگزار می‌گیرد.
صحبت پایان درباره قسمتی از مسجدهای بلندمرتبه
گونه های شبستان مسجد و تراکم و پراکندگی هرمورد از آن ها در معماری کشور ایران دیده میشود. این محیط را می قدرت مسطح و مسقف و از هر چهار سو بسته ی تعریف‌و‌تمجید کرد که در آن نماز گزارده می‌گردد و دسترسی نمازگزاران به آن، با به کار گیری از یک یا این که یک سری درب آماده میشود. هرچند کاربست کلمه و واژه ی شبستان برای دلالت بر اینگونه فضاهایی در مسجدها، امـری دیرینه وجود ندارد و از حدود سـده ی دوازدهم هجری قمری میباشد که در متن‌ها تاریخی، واژه و کلمه ی شبستان را به معنی فضای نمازخانه ای مسجدها به شغل برده اند.
در واقع این کلمه و واژه در گذر فرصت، معانی متفاوتی به خویش گرفته میباشد؛ از جملـه سـرای زنان، حرمسرا ، گرمخانه، مکان دلگیر، خوابگاه، منزل، مکان بدون‌نور، غار ، نمازخانه ی مسجدها ، خلوت منزل. باری تمرکز این جستار بر معنای نمازخانه مسجد تعریف و تمجید شده.
معماری کاخ هشتپردیس اصفهان